ตั้งอยู่ในตำบลโหล่งขอด อำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่ การเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่ไปตามทางหลวงหมายเลข 1001 ถนนสายเชียงใหม่-พร้าว ก่อนถึงอำเภอพร้าว จะเจอป้อมตำรวจให้เลี้ยวขวา จะมีป้ายบอกทางอยู่ตรงปากทางเข้า ไปอีกประมาณ 2.5 กิโลเมตร ก็จะถึงวัดพระธาตุดอยเวียงชัยมงคล ซึ่งวัดจะมีภูมิศาสตร์เป็นพื้นที่ราบแอ่งกระทะ มีภูเขาล้อมรอบ และมีแม่น้ำขอด, แม่น้ำแม่ต๋าละ ไหลผ่านชุมชน”บ้านหลวง”
วัดพระธาตุดอยเวียงชัยมงคล (พระมหาธาตุเจดีย์ บารมี 19 ยอด) เป็นวัดที่ตั้งอยู่บนกำแพงเมืองโบราณของอำเภอพร้าว สร้างสมัยพระราชวงศ์มังรายมหาราชแห่งอาณาจักรล้านนาไทย มีอายุการสร้าง 730 ปี เริ่มบูรณปฏิสังขรณ์วัดพระธาตุดอยเวียงชัยมงคลหลังจากล่มสลายไปตามกาลเวลาเมื่อหลายร้อยปีก่อน เมื่อวันที่ 17 เมษายน 2546 จากการค้นพบ และเริ่มบูรณปฏิสังขรณ์ ได้ค้นพบโบราณวัตถุหลายรายการเช่น ก้อนอิฐที่จารึกตัวอักษรฝักขาม, ถ้วยชามสังคโลก, เครื่องปั้นดินเผา, ยอดฉัตรพระธาตุ (เจดีย์) ที่ทำจากทองจังโก้ และโบราณวัตถุอีกมากมาย
พระมหาธาตุดอยเวียงชัยมงคล เป็นธาตุเจดีย์โบราณที่ใหญ่ที่สุดของอำเภอพร้าว มีขนาดความกว้างของฐานทั้งสี่ด้านรวม 36 เมตร อดีตใช้เป็นที่พักทัพ ตั้งทัพของกษัตริย์ล้านนาเมื่อครั้งเดินทางผ่านเข้าออกเมืองพร้าว ในยามบ้านเมืองสงบ และยามศึกสงคราม เพราะยังปรากฏร่องรอยแนวคู่ค่ายให้เห็นรอบวัดพระธาตุดอยเวียงชัยมงคล จึงนับว่าเป็นสถานที่เก่าแก่ และสำคัญยิ่งอีกแห่งหนึ่งของอำเภอพร้าว ที่ควรค่าแก่การศึกษา อนุรักษ์ไว้เพื่อเป็นที่กราบไหว้สักการบูชาสืบไป
ประวัติพระพุทธรูปปางทรงเครื่อง (พระพุทธรูปปางโปรดพญาชมพูบดี) จำนวน 10 องค์
- องค์ที่ 1
หล่อด้วยทองสำริด หน้าตัก 84 นิ้ว ศิลปะทรงเครื่องล้านนาโบราณ
- องค์ที่ 2
หล่อด้วยทองเหลือบริสุทธิ์ หน้าตัก 42 นิ้ว ศิลปะทรงเครื่องเชียงแสนลังกาวงศ์
- องค์ที่ 3
หล่อด้วยทองเหลือบริสุทธิ์ หน้าตัก 39 นิ้ว ศิลปะทรงเครื่องเชียงแสนสิงห์สาม
- องค์ที่ 4
หล่อด้วยทองเหลืองบริสุทธิ์ ยืนสูง 60 นิ้ว ศิลปะทรงเครื่องล้านนา
- พระอัครสาวกปัจวัคคีย์ทั้ง 5 องค์